A Review Of بیماری شبه لوپوس
A Review Of بیماری شبه لوپوس
Blog Article
بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس دچار مشکلات حافظه ای می‌شوند و ممکن است در بیان افکار خود با مشکل مواجه باشند
تزریق چربی به باسن
اشعه فرابنفش خورشید باعث تشدید علائم بیماری لوپوس پوستی می‌شود. دو سوم مبتلایان به لوپوس نسبت به نور خورشید، فلوئورسنت و سایر نورهای مصنوعی حساس هستند.
آرتروز غیر فرسایش دهنده: این نوع آرتروز باعث نابودی استخوان های اطراف مفاصل نمی شود؛ اما باعث سفتی، التهاب یا نفوذ مولکولی در دو یا بیشتر مفاصل ترجیحی می شود.
خشک شدن سطح چشم به دلیل التهاب در بافت چشم رخ می‌دهد. این خشکی بر مجاری اشکی چشم هم تأثیر می‌گذارد و باعث خشک شدن چشم می‌شود.
یکی از مهم ترین مشکلاتی که بیماران لوپوس سیستمیک با آن درگیر هستند، درد عضلانی و التهاب مفصلی است.
در نتیجه، این سیستم از نیروهای خود برای نابودی بافت های سالم و آنتی ژن ها استفاده می کند. در نهایت فرد با التهاب، درد و آسیب دیدن بافت ها روبرو خواهد شد.
عوارض جانبی سرکوب کننده‌های ایمنی ممکن است شامل افزایش خطر عفونت، آسیب کبدی، کاهش باروری و افزایش خطر ابتلا به سرطان باشد.
دستگاه الکتروکاردیوگراف به بررسی سلامت دریچه‌های قلب می‌پردازد. به این ترتیب پزشک از سلامت بافت قلب مطمئن می‌شود.
ضایعات معمولی تر «دیسکوئید» هستند و فقط در افراد مبتلا به بیماری فعال دیده می‌شوند که به محض مشاهده آنها باید به پزشک خود اطلاع داد.
ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای تجربه این بیماری قرار دهد.
کسانی که علائم جدی‌تری دارند نظیر آسیب ارگان‌های داخلی بدن، ممکن است به همراه داروهای دیگری که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند، به میزان بالایی از داروهای کورتیکواستروئیدها نیاز داشته باشند.
ایجاد بثورات و ضایعات لک بیماری لوپوس پوستی، شایع‌ترین شکل آن ضایعات پروانه‌ای شکل روی صورت در گونه‌ها و بینی است.
از مهم ترین و شایع ترین داروهایی که باعث بروز این نوع لوپوس در زنان می‌شوند، می‌توان به هیدرالازین (دارویی ضد فشار خون)، پروکائین آمید (داروی آریتمی قلب) و ایزونیازید (نوعی آنتی بیوتیک برای درمان بیماری سل) اشاره کرد.